ผลงานใหม่จาก Hazelight Studio ผู้สร้างเกม Co-op คุณภาพเยี่ยมทั้ง Brother a Tale of Two Sons และ A Way Out กลับมาในเกมใหม่ จะยังคงเป็นเกม co-op ที่ดีอยู่หรือไม่ ขอเชิญพบกับรีวิว It Takes two

เนื้อเรื่อง

Cody และ May สองสามีภรรยาที่แต่งงานกันมาพักใหญ่ ๆ จนมีลูกสาวแสนน่ารักด้วยกันหนึ่งคนคือ Rose แต่เหมือนชีวิตแต่งงานช่วงหลังจะไปได้ไม่สวย เพราะทั้งสองต่างแสดงนิสัยแย่ ๆ ออกมาจนต่างฝ่ายต่างอดรนทนไม่ไหว ตัดสินใจเซ็นใบหย่า ทั้งสองนั้นทำใจบอก Rose ไม่ได้ว่าหย่ากันแล้ว แต่ก็ไม่เลยรู้ว่าลูกสาวรู้เรื่องนี้ก่อนที่พวกเขาจะเข้าไปบอกด้วยตัวเอง

ในความคิดของ Rose การแยกทางกันของพ่อและแม่ทำให้เธอรู้สึกว่าหมดสิ้นหนทาง เธอเลยไปขอให้หนังสือความรักของ Dr. Hakim ช่วย งานนี้เลยเกิดปาฏิหารย์บางอย่าง ที่เสกให้ทั้งพ่อและแม่กลายร่างมาเป็นตุ๊กตาที่เธอสร้างขึ้นมาเอง

นี่เป็นอีกหนึ่งพล็อตยอดฮิต ไม่ว่าจะเป็นภาพยนตร์ การ์ตูน หรืออะไรก็ตามที่เกิดขึ้นมาเพื่อดูกันเป็นครอบครัว พล็อตสานสัมพันธ์แบบนี้ได้รับความนิยมมาตลอด แต่กับเกม เราอาจจะไม่ค่อยเห็นพล็อตแบบนี้เป็นตัวดำเนินเรื่องหลักมากนัก ส่วนมากจะเป็นประเด็นรอง ๆ ที่ใส่เข้ามาให้เสียน้ำตามากกว่า แต่ใน It Takes Two ประเด็นครอบครัวคือประเด็นหลักของเกม

แต่ก็ไม่ได้อ่อนไหวร้ายแรงขนาดขุดกันขึ้นมาถึงรากถึงโคน It Takes Two ยังใจดีที่ตีความคำว่า “ปัญหาระหว่างคู่รัก” ไว้ค่อนข้างเบา เราเห็นแค่นิสัยเสียเบา ๆ ของทั้งสองแค่นั้น จนอาจจะคิดในใจว่า เรื่องแค่นี้ทำไมไม่คุยกัน หลายต่อหลายครั้ง แต่ส่วนหนึ่งก็เข้าใจได้ เพราะถ้าเอาปัญหาที่หนักหนามาเล่นเลย เกมอาจจะไม่ให้อารมณ์ที่ Feel good แต่จะกลายเป็นอารมณ์เครียดแบบกลืนไม่เข้าคายไม่ออกแทน

ทั้ง Cody และ May มีความคิดที่สะท้อนออกมาแบบเด็ก ๆ คือไม่รู้จักวางแผน และมีวุฒิภาวะไม่เหมาะสมกับวัย แต่อารมณ์ส่วนนี้ก็ถูกแทนที่ด้วยความสนุก ระหว่างทาง เราจะได้ยินสองคนคุยกันถึงแผนตลก ๆ แผนร้าย ๆ จินตนาการบรรเจิดที่น่าจะหมดไปในวัยนี้แล้ว นี่ก็อาจจะเป็นเสน่ห์อีกอย่างของเกมที่อยากให้เหล่าผู้ใหญ่ทั้งหลาย ตระหนักว่าความสนุกยังมีอยู่ในชีวิตเสมอ แม้ว่าวัยของคุณและคู่ของคุณจะอยู่ในจุดที่ต้องจริงจังกับชีวิตแล้วก็ตาม

จริง ๆ เรื่องราวของ It Takes Two ยังมีอีกหลายแง่มุมที่น่าสนใจนอกจากชีวิตคู่ ถูกเล่าออกมาตรง ๆ ผ่านความรู้สึกของตัวละคร หรือถูกเล่าผ่านสิ่งของระหว่างทางที่ทั้งคู่เดินมาเจอและเกิดความทรงจำถึงมัน ทุกอย่างเหมือนเกมนี้กำลังจะบอกเราว่า บางทีคนที่เราคิดว่าเรารู้จักดีที่สุด ท้ายที่สุดแล้วเราอาจจะไม่รู้จักเลยก็ได้ เป็นเสมือนการเตือนสติกลาย ๆ ให้เราหันกลับไปคิดว่า สิ่งรอบตัวที่เรามีอยู่ เราเข้าใจมัน หรือดูแลมันดีแล้วหรือยัง